Памяці П.І. Бітэля
Ён жыў прадчуваньнем сьвятла,
Уласны меў погляд на сьвет, –
Настаўнік, сьвятар і паэт...
А доля – нялёгкай была.
Аднак не скарыўся тытан
Ні долі, ні волі варожай.
І сёньня – па волі ўжо Божай –
Легэндай зямлі гэтай стаў.
Глядзіць на рабінаў пажар
Зь бязважкіх высокіх нябёсаў, –
Між траў, між сьвітальных бярозаў
Лунае Паэта душа...
Душа не пакінула сьвет,
Душа – ў яго вершах, паэмах...
А значыць: ён жыў не дарэмна –
Настаўнік, сьвятар і паэт!..
|
|
